فعال سرشناس کارگری و زندانی سیاسی دو رژیم سکته کرد

یدالله خسرو شاهی از رهبران با نفوذ جنبش کارگری ایران در دوران ستم شاهی بود و در جریان قیام ضدسطلتنی مردم نقش موثری در اعتصابات شرکت نفت داشت. وی بعد از پیروزی قیام در صفوف سازمان چریک های فدائی خلق به مبارزات خود ادامه داد. در سال شصت دستگیر و مدتی را در زندان گذراند. بعد از آزادی از زندان در سال ۱٣۶۵، مانند هزاران تن دیگر از فعالان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی مجبور به ترک ایران و و زندگی در تبعید شد. وی پیگیرانه به فعالیت های خود در رابطه با جنبش کارگری ایران در تبعید ادامه داد.

یدالله در سال ۱٣۴۹ از طرف کارگران نفت به عنوان نماینده کارگران پالایشگاه تهران انتخاب شد. در سال ۱٣۵۱ با تلاش کارگران، سندیکای کارگران پالایشگاه تهران سازماندهی شد که وی دبیر این سندیکا شد. در سال ۱٣۵٣ پس از یک اعتصاب موفق یک هفته ای که بخشی از خواسته های کوتاه مدت کارگران متحقق شد، وی توسط ساواک دستگیر و پس از محاکمه به جرم "ایجاد اغتشاش در صنعت نفت" و "چاپ کتابهای ضاله" به ۱۰ سال زندان محکوم شد.  در سال ۱٣۵۷ همراه با سایر زندانیان سیاسی آزاد شد.

یدالله خسروشاهی به همراه بخشی از فعالین کارگری نفت، ابتدا کمیته مخفی اعتصابات را سازماندهی کرد که این کمیته در تداوم فعالیت خود به سندیکای مشترک کارکنان صنایع نفت و گاز و پتروشیمی مبدل شد. پس از آن شوراهای کارگری در محیط نفت و گاز و پتروشیمی شکل گرفت که با پیوستن این شوراها به یکدیگر، شورای سراسری کارکنان صنایع نفت سازماندهی شد که وی یکی از نمایندگان منتخب کارگران در این ارگان بود. در سال ۱٣۶۱ به دستور احمد توکلی وزیر کار و غرضی وزیر نفت، شوراهای نفت منحل اعلام شد و وی به همراه تمامی فعالین شوراها دستگیر و به زندان افکنده شد.

مدیریت سایت کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)برای یدالله آرزوی بهبودی و تندرستی می کند.